Jenny Klinge

I den offentlege debatten om klima, kjøtt og kosthald spissar det seg fort til.

Gunhild Stordalen skiltar med at ho vil bli bonde frå 2030. Det er flott! Fleire bønder trengst viss vi skal oppretthalde og helst auke matproduksjonen vår.

Skal nordmenn eta kjøtt som ein del av eit variert kosthald som før? Eller skal vi akseptere premisset om at vi må redusere inntaket drastisk for klimaets del? Det mest fornuftige er opplagt det første.

Ikkje berre ein kjendislege og somme partifeller av meg, men også avisredaksjonar finn det for tida nyttig for samfunnsutviklinga å stemple meg som utidig, intolerant og hatefull.

Betre dyrevelferd er ei opplagt kampsak, også i eit land som har dyrehelse og dyrevelferd i verdstoppen. Dette er Senterpartiet og Venstre einige om.

Det har oppstått ein aldri så liten krangel om dyrevelferd mellom Kristin Sørheim og Geir Pollestad, begge frå Senterpartiet, etter at sistnemnte mellom anna gjekk ut mot «nye krav ut frå innfallsmetoden» frå mellom anna Venstre, Høgre og Frp.

Norsk vegansamfunn vil ha ein nasjon av veganarar. Dessverre er dette eit reelt skrekkscenario for alle som er opptekne av nasjonal matproduksjon, matberedskap og opne kulturlandskap.

Tidlegare justisminister Per-Willy Amundsen gjer stadig nye krumspring for å dekkje over alt gale som hans eige parti, FrP, gjorde medan dei sat i regjering frå 2013 til januar i år. Siste trekket til Amundsen er å prøve å få alt til å handle om ei såkalla «feministisk» politileiing.

No er det igjen tid for å skjemmast. Særleg kjøttskam er på moten, i alle fall blir det framstilt slik i media.